Bu tezde 1950’ler sonrasında Türkiye’deki toplumsal değişime ve dönüşüme paralel olarak resim sanatında yaşanan gelişmeler ve kuramlar doğrultusunda kırsaldaki toplum tarafından algılanmasının azalmasının nedenleri araştırılmış ve resim sanatı özelinde “sanat köyü oluşumları” nın katkılarını incelenmiştir. Tez çalışması bir yanıyla resim özelinde sanatın toplumsal alımlanmasında kent dışı toplumsallaşma biçiminin nasıl farklılaştığını ve ayrıca sanat faaliyeti çerçevesinde organize edilmiş ve kurumsallaşma yolundaki sanat köyü oluşumlarının gerek sanat kuramları gerek toplumsal kuramlar açısından nasıl incelendiğini göstermektedir. Böylelikle sanat köylerinin işlevi, sanat-toplum bağlantısında resmin somut gösteren olarak oynadığı rol ve alımlanmasındaki “sosyal hazır bulunuşluk” ile bu durumu etkileyen etmenler sanat kuramı, resim sanatı ve sanat sosyolojisi açısından değerlendirilmiştir. Günümüzde çağdaş toplumun sanat eğitimi ile kültür seviyesinin yükseltilmesi ve aynı zamanda sanat yolu ile kalkınmasının yolu aranmaya başlanmıştır. Erken Cumhuriyet döneminde Köy Enstitülerinde, sanat eğitimine ve sanatsal etkinliklere önem verilmiştir ve toplumsal hareket özelliği kazanmıştır. Köy Enstitüleri sadece Türkiye'de kırsalın eğitim, kültür ve sanat seviyelerini yükseltmek, köy ve köylü sorunlarını çözümlemek konusunda en güçlü etkiyi bırakan modelleme olmamış aynı zamanda dünyanın birçok ülkesinde de bu konuda incelemeler ve araştırmalar yapılarak çok başarılı bulunmuştur. Ancak siyasi ve toplumsal gelişmelerle bu kurum kapatılmıştır. Sanat eğitimi alanında oluşan bu boşluk örgün ve yaygın eğitim sistemleri kapatılmak istense de özellikle kırsal alanda başarı sağlanmamış olduğu görülmektedir. Bu doğrultuda toplumsal dönüşüme de pozitif yönde katkı sağlayacağı düşünülen ve eğitim dışı kurumlar olarak rol üstlenen “Sanat Köy” leri düşüncesi oluşmaya başlamıştır. Köy yaşantısı ve köylüler; Türk Resim Sanatında ve Sanatçılarda kalıcı bir etki yaratmıştır. Sanatın yaygınlaşmasına model oluşturacak olan Sanat köylerinde sanatçılar tarafından yapılacak resim çalışmalarının, yerleşik topluma ifade edilmesi, düşündüren, sorgulayan, eleştiren ve içsel zenginliği ortaya koyan bakış açısının anlatılması, sergilenmesi ile yerel halkın güncel sanatı daha iyi anlamasına olanak sağlayacaktır. Ayrıca başlangıç seviyesinde resim eğitimi verilerek ortak çalışmaların düzenlenmesi ile Halk; sohbetlerle, seminerlerle ve düzenlenen festivaller ile bilinçlendirileceklerdir. Böylelikle toplumun sanattan uzaklaşmasında tespitini yapmış olduğumuz unsurlar; beldelerin Kültür ve sanat ile dönüştürülerek eğitilmesi ve kalkındırılması ile azalacaktır. Yurt dışında da örnekleri farklı olan sanat köyleri ülkemiz de yayılmaya başlamış ancak daha çok sanatçıların belli bir dönem için kent yaşamından kaçışına imkân veren ve sanat faaliyetlerinin ticari amaçla yürütüldüğü, izleyicilerinde dönemsel olarak ziyaretçi oldukları alanlar olarak yer almaktadırlar. Bu tez de çalışılan Sanat Köyleri düşüncesinde, beldelerin özelliklerine göre edinmiş oldukları kültürel unsurların, sanat yolu ile üretilerek beldenin sanat köyüne dönüşümü ile kalkınmasının da mümkün olabileceği dolayısıyla da toplumun sanat bilgisinin çoğalarak özellikle resim sanatı alanında kırsal kesim özelinde çağdaş sanatı anlamada geri kalmışlığın önüne geçilebileceği ve böylelikle de yeni piyasaların oluşabileceği iddiasına cevap aranmıştır.

In this thesis, the reasons for the decreasing perception of rural society towards the developments and theories in the field of visual arts parallel to the social change and transformation in Turkey after the 1950s have been investigated, and the contributions of "art village formations" have been examined within the context of the art of painting. The thesis study, on the one hand, demonstrates how the rural socialization differs in the reception of art, particularly in the field of painting, and explores how art village formations, organized within the framework of artistic activities and on the path to institutionalization, are examined in terms of both art theories and social theories. Thus, the function of art villages, the role of painting as a concrete representation in the art-society connection, and the factors influencing this state of reception, including "social readiness," have been evaluated from the perspectives of art theory, visual arts, and sociology of arts. In contemporary society, there is a growing search for ways to elevate the cultural level and promote development through art education. During the early Republican period in Turkey, the Village Institutes placed great importance on art education and artistic activities, which became a social movement. The Village Institutes not only served as the most influential model for raising the educational, cultural, and artistic levels of rural areas in Turkey, and resolving village-related issues, but they were also extensively studied and found to be successful in many countries worldwide. However, due to political and social developments, this institution was eventually closed. Despite efforts to fill this gap in art education through formal and informal education systems, it has been observed that success, especially in rural areas, has not been achieved. In this regard, the concept of "Art Villages," which are considered to contribute positively to social transformation and assume the role of non-formal educational institutions, has started to emerge. Rural life and villagers have had a lasting impact on Turkish Fine Arts and artists. In Art Villages, which are intended to serve as models for the popularization of art, the expression of the artists' painting works to the settled community, conveying a perspective that provokes thought, questions, criticizes, and reveals inner richness, will enable the local population to better understand contemporary art. Furthermore, by providing introductory level painting education and organizing collaborative projects, the community will be enlightened through conversations, seminars, and organized festivals. In this way, the factors we have identified as contributing to the society's detachment from art will diminish through the transformation and development of towns and villages into cultural and artistic hubs. Art villages, which have different examples abroad, have also started to spread in our country, but they mostly serve as areas where artists escape urban life for a certain period and where art activities are conducted for commercial purposes, with visitors being temporary. In this thesis, within the concept of Art Villages under study, it is explored that by producing cultural elements acquired by towns through art, the transformation and development of towns into art villages becomes possible. It is also argued that the society's knowledge of art can be enhanced, particularly in the field of fine arts, by overcoming the backwardness in understanding contemporary art in rural areas, leading to the emergence of new markets.