The story of a government pensioner, living with only his beloved dog, and how he strives to retain his dignity in the face of hardship.

İtalyan yeni gerçekçilik akımının en önemli sinemacısı Vittoria de Sica'nın yönettiği ve yapımcılığını üstlendiği, senaryosunu kendi öyküsünden Cesare Zavattini'nin yazdığı olağanüstü bu film İtalyan yeni gerçekçiliği sinema akımının baş eserlerinden biri olarak kabul edilmiştir. Filmin başrol oyuncusu Carlo Battisti de dahil oyuncuların çoğu profesyonel sinema oyuncuları değillerdi ve ilk kez kamera karşısına geçmişlerdi. Umberto Domencio Ferrari (Carlo Batisti) emekli bir devlet memurudur. Hayattaki tek dostu ve can yoldaşı köpeği ile Roma'da küçük bir pansiyon odasına sığınmış kıt emekli maaşı ile geçinmeye daha doğrusu hayatta kalmaya çalışmaktadır. Odanın kirasını düzenli olarak ödeyememektedir. Taş yürekli ev sahibesi Antonia (Lina Gennari) tarafından sürekli pansiyondan atılmakla tehdit edilmektedir. Zaten ondan kurtulmayı kafasına koymuş olan ev sahibesinin türlü aşağılamalarına da katlanmak zorunda kalan Umberto odasının gündüzleri fahişelere saatlik olarak kiralanmasına da ses çıkaramaz. Pansiyona olan borcunu kapatabilmek için saatini ve kitaplarını da satar ama gerekli parayı bir araya getiremez.