Seyyid Şerîf Cürcânî (ö. 819/1413), aklî ve naklî ilimler sahasında telif ettiği eserleriyle yaşadığı döneme damgasını vuran, sonraki yüzyıllarda bir otorite olarak etkisini devam ettiren çok yönlü âlimlerden biridir. Yazdığı eserler öylesine etkili olmuştur ki; sonraki âlimler onu “es-sened” (otorite), “üstâzü’l-beşer” (insanlığın hocası) ve “el-aklü’l-hâdî aşer” (on birinci akıl) gibi sıfatlarla nitelemiştir. Adudüddin el-Îcî (ö. 756/1355) tarafından telif edilen el-Mevâkıf; kendinden önceki ve devrindeki kelâm düşüncesinin özlü ve sistematik bir ifadesi niteliğini kazanmıştır. Kelâm ilminin önemli kaynaklarından biri haline gelen el-Mevâkıf, İslâm düşüncesi üzerinde kalıcı bir tesir bırakmıştır. Seyyid Şerif Cürcâni’nin el-Mevâkıf üzerine telif ettiği Şerhu’l-Mevâkıf ise İslâm coğrafyasındaki farklı medreselerde ders kitabı olarak temel düşünce klasikleri arasında yer almıştır. Zamanla “felsefî kelâm” geleneğinin bir şaheseri hüviyetini kazanan Şerhu’l-Mevâkıf’ı anlamak ve onun üzerine bir hâşiye yazmak; âlim olmanın göstergesi kabul edilmiştir. Şerhu’l-Mevâkıf, felsefî kelâm çalışmalarına damgasını vurmuş ve şerh ettiği metni gölgede bırakarak, şerh yazım geleneğinin en iyi örneklerinden biri haline gelmiştir. Seyyid Şerif Cürcâni Şerhu’l-Mevâkıf’ta felsefî kelâma ait görüşlerin dayanaklarını ve sonuçlarını, görüş farklılıklarının kaynağını, kavramların anlamlarını ve kavramlar arası ilişkiyi tespit ve ifadede son derece başarılıdır. Bu başarı okuyucuya bir bütün olarak meşşâî metafiziğinin ve kelâm ilminin inceliklerini kavramayı mümkün kılmaktadır. Doç. Dr. Ömer Türker tarafından kaleme alınan “Seyyid Şerîf Cürcânî Düşüncesi” isimli tanıtıcı giriş yazısının yanında, Arapça metni ve çevirisi ile karşılıklı olarak yayınlanan Şerhu’l-Mevâkıf, klasik İslâm düşüncesinin daha derinlikli kavranmasına ciddi katkılar sunacaktır.