Abstract: The aim of this study is examing the relationship between alexithymic features and their interpersonal relationship styles and problem solving abilities in adolescents. In present study participants were selected from 15 to 12 years old male and female adolescents. A group of at least 100 people were targeted. Participants were given sociodemographic properties form, Alexithymia Scale for Children, Problem Solving Skills Scale for Children and Interpersonal Relationship Styles Scale were used. Collected data from 103 participants were token into evaluation. %56,31 is female and %45,69 is male in the sample of 103 people. The mean age of sample is 13,52. Pearson correlation analysis was used during the statistical analyses of the study in order to determine the relationship between variables. Independent t test was also used during the statistical analyses of the study to compare two groups which are normally distrubuted. The results of the study put forth that there is a significant relationship between alexithymic features in adolescents and their interpersonal relationship styles and problem solving abilities (p<0.05). The relationship between alexithymic features in adolescents and problem solving abilities is negatively directed (r=-0,757, p<0,05). In addition to this, there is a statistically significant and negative correlation between alexithymic features in adolescents and nourishing relation style which is subscale of interpersonal relationship styles (r=-0,276, p<0.05). However, there is no statistically significant correlation between alexithymic features in adolescents and interlocking relationship style which is subscale of interpersonal relationship styles (p>0.05). The relationship between alexithymic features in adolescents and problem solving abilities is negatively directed (r=-0,757, p<0,05). In addition to this, there is a statistically significant and negative correlation between alexithymic features in adolescents and nourishing relation style which is subscale of interpersonal relationship styles (r=-0,276, p<0.05). However, there is no statistically significant correlation between alexithymic features in adolescents and interlocking relationship style which is subscale of interpersonal relationship styles (p>0.05).

Özet: Bu araştırmanın amacı, ergenlerdeki aleksitimik özellikler ile onların kişiler arası ilişki tarzları ve problem çözme becerileri arasında herhangi bir ilişki olup olmadığının incelenmesidir. Araştırmada katılımcılar uygun örnekleme yöntemiyle 12-15 yaş arası kız, erkek ergenlerden seçilmiş olup, 103 kişinin bulunmuş olduğu ergen grubu ile çalışılmıştır. Araştırmada sosyodemografik özellikler ve veri formu ve “Çocuklar İçin Aleksitimi Ölçeği”, “Çocuklar İçin Problem Çözme Envanteri”, ve “Kişilerarası İlişkiler Ölçeği” kullanılmıştır. 103 kişilik örneklemdeki %56,31’i (58 kişi) kız, %45,69’u (45 kişi) erkektir. Örneklemin yaş ortalaması 13,52'dir. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel metotların (ortalama, standart sapma) yanı sıra normal dağılım gösteren değişkenlerin ikili grupların karşılaştırmasında bağımsız t testi, değişkenlerin birbirleri ile ilişkilerini belirlemede Pearson korelasyon testi kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda ergenlerin aleksitimik özellikleri ile problem çözme becerileri ve kişiler arası ilişki tarzları arasında anlamlı ilişkiler saptanmıştır (p<0.05). Ergenlerin aleksitimik özellikleri ile problem çözme becerileri arasında negatif yönlü bir ilişki bulunmuştur (r=-0,757, p<0,05). Ayrıca, ergenlerin aleksitimik özellikleri ile kişiler arası ilişki tarzlarından besleyici ilişki tarzı ile negatif yönlü anlamlı düzeyde ilişkiye rastlanırken (r=-0,276, p<0.05), ketleyici ilişki tarzı ile istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkiye ulaşılmamıştır (p>0.05).