Amaç: Bu çalışmada cezaevinde tutuklu/hükümlü bulunan kadınlar ile toplum örneklemi arasında psikolojik semptomlar, bilişsel çarpıtmalar ve travmatik yaşantıların karşılaştırılması; psikolojik semptomlar, bilişsel çarpıtmalar ve travmatik yaşantılar arasındaki ilişkinin ortaya koyulması amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırmaya 150 tutuklu/hükümlü kadından oluşan çalışma grubu ve 150 toplum örnekleminden oluşan kontrol grubu olmak üzere toplam 300 kadın dahil edilmiştir. Katılımcılara sosyodemografik bilgi formu ile birlikte Kısa Semptom Envanteri, Bilişsel Çarpıtmalar Ölçeği ve Travmatik Yaşantılar Ölçeği uygulanmıştır. Bulgular: Araştırmadan elde edilen bulgulara göre tutuklu ve hükümlü kadınlardan oluşan çalışma grubunun anksiyete, depresyon, olumsuz benlik, somatizasyon ve hostilite düzeyleri kontrol grubundan anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur. Çalışma grubunda bilişsel çarpıtma faktörlerinden iki uçlu biçimde düşünmenin ortalaması kontrol grubundan anlamlı şekilde yüksek iken, diğer faktörler açısından iki grup arasında anlamlı farklılık görülmemiştir. Bununla birlikte çalışma grubunun travmatik yaşantı düzeyleri kontrol grubundan anlamlı şekilde yüksektir. Çalışma grubunda değişkenler arası ilişkinin incelenmesi için yapılan korelasyon analizi sonuçlarına göre genel olarak psikolojik belirtiler, bilişsel çarpıtmalar ve travmatik yaşantılar arasında pozitif yönlü ilişkiler tespit edilmiştir. Kontrol grubunda yapılan incelemede ise psikolojik belirtiler, bilişsel çarpıtmalar ve travmatik yaşantılara ilişkin faktörlerden bazıları arasında pozitif yönlü ilişkilere rastlanmıştır. Sonuç: Kadın suçluluğunda genel olarak travmatik yaşantıların etkili olduğu ve bu örneklemin psikolojik belirtilerinin daha yüksek olduğu düşünülmekte; kadın suçluluğunu önleme ve tutuklu/hükümlü iyileştirme çalışmalarında bu sonuçlara paralel politikalar üretilmesi önerilmektedir.

Objective: In this study, the comparison of psychological symptoms, cognitive distortions and traumatic experiences between women in prison and convicts in the community sample; and to determine the relationship between psychological symptoms, cognitive distortions and traumatic experiences is aimed. Method: A total of 300 women, 150 of whom were in the control group and 150 of the study group, participated in the study. Brief Symptom Inventory, Cognitive Distortions Scale and Traumatic Experiences Scale were applied to the participants together with the sociodemographic information form. Results: According to the findings of the study, anxiety, depression, negative self, somatization and hostility levels of the study group consisting of prisoners were significantly higher than the control group. In the study group, while the mean of twopronged cognitive distortion factors was significantly higher than the control group, there were no significant differences between the two groups in terms of other cognitive distortion factors. However, the traumatic experience of the study group was significantly higher than the control group. According to the results of the correlation analysis conducted to investigate the relationship between variables in the study group, there were positive relationships between psychological symptoms, cognitive distortions and traumatic experiences. In the control group, positive correlations also were found between psychological symptoms, cognitive distortions and traumatic experiences. Conclusion: It is thought that traumatic experiences are generally effective in female delinquency and the psychological symptoms of this sample are higher. It is recommended to produce policies parallel to these results in women's guilt prevention and prisoner improvement works.