Denesene korkak! diye haykırdı içimden bir ses. Denemelisin! Ama hemen ardından başka bir ses yanıtladı onu: Bir daha asla! Geçen sefer gözlerini yitirdin. Bu sefer sıra ruhunda. Bir daha asla! "Göster!" diye buyurdu goblin. Yoğunlaşan sise rağmen, kol kaslarının hamle yapmak için kasıldığını görebiliyordum. Kılıcını kaldırdı ve Ria’nın boynuna dayadı.Hâlâ bir şey yapmıyordum. İşte o anda gittikçe şiddetlenen tuhaf bir rüzgâr, ortada duran yaşlı karaağacın dallarını sallamaya başladı. Ağacın çıkardığı sesler çığlık olup yükseldi. Goblin, başını kaldırdığında kökünden kurtulan ağacın üzerine devrildiğini ancak görebildi ve son duyulan, acı dolu çığlığı oldu.