The former famous painter Frenhofer revisits an abandoned project using the girlfriend of a young visiting artist. Questions about truth, life, and artistic limits are explored.

İnsanın duygularla sezgileri görüntülere çevirirken başından geçenleri göstermek için tuvale dökülen, üstüne perde çekilmiş romantizmle yıpranan ruhun korkunç klişelerine davetiye çıkaran, sanatçılarla ilgili filmler risklidir. Jacques Rivette filmde, Balzac'ın bir kısa öyküsünden yola çıkarak neşeyle meydan okur; Bu mesleğinin zirvesindeyken yazılıp sonra da saklanan "yarım kalan bir başyapıt"ın öyküsü olacaktır. Rivette ile senaristleri Pascal Bonitzer ve Christine Laurent pek çok temada aldatmaca kullanır. Birinde film, yaratıcıların, aracıların ve sırdaşların ufak bir erotik üçgen ördükleri ayrıcalıklı sanat dünyasına bir bakış atar. Rivette filmin merkezinde ayrıntı ve süreye özellikle dikkat ederek bir sanatçıya Eduard Frenhofer (Michel Piccoli) ve neredeyse tamamen çıplak modeli Marianne (Emmanuelle Beart) arasında dansı andıran uyum üzerinde çalışır. Resim seansları birçok duygu halini içerir: Hayal kırıklığı, saldırganlık, neşe, Derken, sahip köle ilişkisinin yönü değişir. Birçok denemenin ardından, yavaşça bir sanat eseri şekillenir. Frenhofer Liz'le (Jane Birkin) olan evliliğinden rahatsızlık duyar, yeni gelen nesli temkinle gözlemler ve kendi ahlakının yarattığı hayaletle karşı karşıya gelir; bu melankolik kahramanı, kolayca yönetmenin otoportresi gibi okumak mümkün (Kaynak: Ölmeden Önce Görmeniz Gereken 1001 Film / Caretta yayınları sayfa 799)