Abstract :Objective: In this study, it is aimed to examine the relationship between the mental state and the institutional cohesion during the period of accommodation in the penitentiary institution with the perceived social support of the prisoners (convict and a convict with a non-final judgment). In this way, it is aimed to develop effective interventions focusing on improving related family and family members to prevent crime and criminality and to be productive on the issue of the execution period by discovering importance of ties between family and relatives during the conviction period of people for reintegrating them into the society. Method: This investigation was conducted with 200 prisoners who were volunteers between 18-65 years, who were convict and a convict with a non-final judgment in the Metris 2 Nolu T Type Closed Penal Execution Agency in line with official permission from the General Directorate of Prisons and Detention Houses of the Ministry of Justice. In the study, informed voluntary consent forms were given to the participants. Sociodemographic Characteristics and Data Form, Visiting Evaluation Form, Brief Symptom Inventory (CSI) and Multidimensional Perceived Social Support Scale (CBCAS) were conducted to each prisoner. In the study, nominal data were defined by frequency analysis, data were expressed by means and standard deviation, and internal consistency values of the scales were given by item validity analysis. The Spearman Moments Multiplication Correlation Analysis was used, the χ2 independence test for the difference between the categorical variables, the Mann- Whitney U test for the median differences for the two categorical variables, and Kruskal-Wallis H test and regression analysis were used to find the predictor variables. SPSS.22 (Statistical Package for Social Science) package program was used in analyzing the data. Results: In the study, 179 (89.5%) of the participants were convict, 21 (10.5%) were a convict with a non-final judgment, 70.5% of the sample committed a violent crime, 29.5% of were crimes that are committed against property takes part in the study. When social support levels, mental status, internal consistency assessed by the individuals participating in the research are evaluated; There was a statistically significant and negative correlation between perceived social support and Brief Symptom Inventory, anxiety subscale, depression subscale, negative self-scale and somatization subscale. In addition, the median scores of psychological distress scores of those with high perceived social support were found to be generally low. When the analysis is shaped in the form of those with and without prison history, those who have not entered prison before have the highest median of internal compliance and perceived social support points; family/relative payments of relatives, the frequency of receiving letters, the frequency of phone calls with family/relatives, and the findings of depression. Also; it was found that the official age at which the prisoner accused from a type of crime (under 18 years old and older than 19 years old) and criminal offense (violence crime vs commodity crime) while the same variable significantly predicted 22% of the total internal compliance total score on the positive side. Conclusion: According to the results of the findings of the research; it has been discovered that the increase in perceived social support by one is related to the improvement in one's mental health and that the continuation of relationship between family and relatives namely the social support perceived for the reintegration of person into the society and spiritual well-being is important.

Özet : Amaç: Bu araştırmada ceza infaz kurumlarındaki mahkumların (hüküm almış olan hükümlü ve hüküm özlü kişilerin) çevrelerinden algıladıkları sosyal destek ile kurumda kaldıkları süre zarfında ruhsal durumları ve kurum uyumları arasındaki ilişkiyi incelemek amaçlanmaktadır. Bu yolla, topluma kazanımı istenen bireylerin hüküm sürecinde, aile ve yakınları ile bağlarının önemini keşfederek, infaz süresini verimli geçirebilme konusunda, suçu ve suçluluğu önlemekle ilgili aile ve aile üyelerini de iyileştirmede paydaş kılacak etkili müdahaleler geliştirebilmek hedeflenmiştir. Yöntem: Bu araştırma Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü'nden alınan resmi izin doğrultusunda Metris 2 Nolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü ve hüküm özlü bulunan, 18-65 yaş arası gönüllü 200 mahkum birey ile yapılmıştır. Araştırmada öncelikle katılımcılara bilgilendirilmiş gönüllü onam formu verilmiştir. Sonrasında sırası ile Sosyodemografik Özellikler ve Veri Formu, Ziyaret Değerlendirme Formu, Kısa Semptom Envanteri (KSE) ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği (ÇBASDÖ) verilerek uygulanmıştır. Araştırmada nominal veriler frekans analiziyle, ölçüm verileri ise ortalama ve standart sapma ile tanımlanmış ve ölçeklerin iç tutarlılık değerleri madde geçerlilik analizi ile verilmiştir. Araştırmada Spearman Momentler Çarpımı Korelasyon Analizi, kategorik değişkenler arasındaki farklılığın tespiti için χ2 bağımsızlık testi, iki kategorili değişkenler için medyanlar arası farklılık için Mann-Whitney U testi, ikiden fazla kategorili değişkenler için medyanlar arası farklılık için Kruskal-Wallis H testi ve yordayıcı değişkenlerin bulunması için regresyon analizi kullanılmıştır. Verilerin analiz edilmesinde SPSS.22 (Statistical Package for Social Science) paket programı kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan katılımcıların 179’u (%89,5) hükümlü, 21’i (%10,5) hüküm özlü bireyden ve bu örneklemin %70,5’i şiddet suçu işlemiş, %29,5’i mala karşı suç işlemiş bireyden oluşmaktadır. Araştırmaya katılan bireylerin algıladıkları sosyal destek seviyeleri, ruhsal durumu, kurum içi uyumu değerlendirildiğinde; Algılanan sosyal destek ile Kısa Semptom Envanteri, anksiyete altboyutu , depresyon altboyutu , olumsuz benlik altboyutu ve somatizasyon altboyutu arasında istatistiksel olarak anlamlı ve negatif bir ilişki olduğu görülmüştür. Ek olarak yüksek algılanan sosyal desteği olanların psikolojik rahatsızlık puan medyanları genel olarak düşük olduğu görülmüştür. Analiz daha önce cezaevi geçmişi olan ve olmayanlar biçiminde şekillendirildiğinde; daha önce cezaevine girmemiş olanların kurum içi uyum ve algılanan sosyal destek puan medyanlarının en yüksek olduğu ve algılanan sosyal desteğin; aile/yakınlardan para yatırılması, mektup alma sıklığı, aile/yakınlarla telefon görüşmesi sıklığı ve depresyon tarafından yordandığı bulgular arasındadır. Ayrıca; kişinin suçunun kayda geçtiği yaşın (18 yaş altı-19 yaş üstü) ve işlediği suç türünün (şiddet suçu-mala karşı suç) mükerrer suçu yordadığı, yine aynı değişkenin kurum içi uyum toplam puanının %22’lik kısmını pozitif yönde anlamlı bir şekilde yordadığı görülmüştür. Sonuç: Araştırmanın bulgularının sonuçlarına göre; kişinin algıladığı sosyal destekteki artışın, kişinin ruh sağlığındaki iyileşmeyle ilişkili olduğu, kişiyi topluma kazandırma ve ruhsal iyilik halliliği için aile ve yakınları ile iletişiminin devam etmesinin yani algıladığı sosyal desteğin önemi keşfedilmiştir.