Üsulucya (Aristoteles’in teolojisi) Plotinus'un (ö. 270) Enneadlar adlı eserinin IV, V ve VI. bölümlerinin Grekçe'den Arapça'ya ilk islam filozofi Kindi (252/866) tarafından Emevi halifesi Mutasım'a (833-842) takdim edilmek üzere Süryani mütercim Abdülmesih b. Abdullah b. Neime el-Hımsi'ye tercüme ettirilmiş bir metindir. Eserin daha önce özetlemiş bir Grekçe metinden mi yoksa doğrudan Enneadlar'dan mı aktarıldığı felsefe tarihçilerinin üzerinde tartıştığı bir konu olrak canlılığını korumaktadır. Ancak elinizdeki tercüme İslam dünyasına çok erken dönemde yaptırılmış bir tercüme olmasından dolayı muhtevaya ve terminolojiye birtakım müdahalelerin yapldığı anlaşılmaktadır. Bu eserin tercüme edildiği dönemde Arapça'nın felsefe dili olarak henüz gelişme çağında olduğundan bazı Grekçe kelimelerin aynı şekilde Araça'tya aktarıldığı görülmektedir. Üsulucya (Aristoteles’in teolojisi) içerdiği Yeni Platoncu metafizik öğretiyle özellikle de sudur teorisi, negatif teoloji, sebeblilik gibi konular dikkate alındığıda İslam felsefesinin hemen her filozofuna, kelam tartışmalarına ve özellikle de İbnü'l-Arabi sonrasında gelişmiş olan vahdet-i vücud teorisine tesiri açıkça gözlenen önemli bir klasik metindir.