Osmanlı mimarlığını teknoloji kullanımı ve teknik üretkenliği bağlamında ele almaya alışık değiliz. Onu bir estetik yaratma alanı ve üslup üretimi etkinliği olarak görmeye ağırlık veren bu ortamda Gülsün Tanyeli’nin kitabı “HİÇBİR ÜSTÂD BÖYLE KÂR ETMEMİŞDİR: OSMANLI İNŞAAT TEKNOLOJİSİ TARİHİ” bir istisna oluşturuyor. Anıtsal Osmanlı yapılarının planlama ve malzeme temininden başlayarak inşaatın tüm aşamalarına kadar uzanan bir kapsamda nasıl gerçeğe dönüştürüldüklerini anlatıyor. Osmanlı mimarlığının demir kullanımı başta olmak üzere, çıplak gözle farkına varılmayan pratiklerini ve gizli arka planını aydınlatıyor. Doğrudan arşiv belgelerine, özgün dönem metinlerine ve yapılar üzerinde yaptığı gözlemlere dayanarak Osmanlı mimarlığının teknolojik öyküsünü yazıyor; onu çizim ve fotoğraflarla görselleştiriyor. İslam dünyasındaki ve Avrupa’daki başka mimari ve teknik geleneklerle bağlantılarını ortaya koyuyor. Bunları yaparken de popüler imgelemde sürekli gündemde kalan o döneme ilişkin düşsel mimarlık ve mühendislik anlatılarını alandan süpürmeye çalışıyor. YAZAR HAKKINDA: Gülsün Tanyeli, mimarlık lisans öğrenimini İTÜ Mimarlık Fakültesi’nde yaptı. Yüksek lisans ve doktora derecelerini de aynı kurumda aldı. Antalya bölgesi kentlerinde kazı ve restorasyon çalışmalarına katıldı. İstanbul Üniversitesi ve Tük Tarih Kurumu’ndaki çalışmaları sonrasında 1984’te İTÜ Mimarlık Fakültesi’nde başladığı akademik yaşamını bu kurumda sürdürmektedir. 1994-2012 yılları arasında Adana ve Nevşehir’de Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu üyesi olarak görev yaptı. Yayınlarının yanı sıra, proje ve uygulama çalışmalarında bulundu. Bunların içinde arkeolojik alanlara, anıtsal yapılara ve sanayi tesislerine ilişkin olanlar ağırlıklı yer tutar. Restorasyon ve yeniden kullanım projelerinin yürütücüsü olduğu, Terkos ve Cendere Pompa İstasyonları’nın “İstanbul Su Medeniyetleri Müzesi”ne dönüştürülme çalışması 2012 yılında Mimarlar Odası’nın yapı-koruma dalında Ulusal Mimarlık Ödülü’nü kazanmıştır. ICOMOS Türkiye Milli Komitesi üyesidir.