Amaç: Bu araştırma, pilotlarda iş güvencesizliği algısı ile psikolojik sağlamlık arasındaki ilişkinin ve sürekli kaygının rolünün incelenmesini amaçlamıştır. Yöntem: Araştırma evrenini sivil havacılığa bağlı pilotlar oluşturmaktadır. Araştırma örneklemini ise internet üzerinden uygulanan anketlere gönüllü olarak katılmayı kabul eden 73’ü kaptan pilot ve 38’i yardımcı pilot olmak üzere 111 erkek pilot oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında veri toplama araçları olarak Sosyodemografik Özellikler ve Veri Formu, İş Güvencesizliği Ölçeği, Sürekli Kaygı Envanteri ve Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan kişilerin iş güvencesizliği, sürekli kaygı ve psikolojik sağlamlıkları değerlendirildiğinde; değişkenlerin kendi aralarında anlamlı bir ilişkisi olduğu bulunmuştur. Araştırmanın bulguları incelendiğinde, pilotların sürekli kaygıları ve psikolojik sağlamlıkları arasında negatif yönlü bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca sürekli kaygı değişkeninin psikolojik sağlamlık üzerinde anlamlı bir yordayıcı rolü olduğu görülmektedir. İş güvencesizliğinin alt boyutu olan algılanan işe ilişkin güçsüzlük ile sürekli kaygı arasında pozitif yönlü, zayıf düzeyde ve anlamlı bir ilişki bulunurken psikolojik sağlamlık arasında ise negatif ve anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Sonuç: Bu araştırmada pilotların iş güvencesizliği algısının psikolojik sağlamlıkla ilişkisi ve sürekli kaygının aracı rolü incelenmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre pilotlarda algılanan iş güvencesizliğinin algılanan işe ilişkin güçsüzlük alt boyutu ve psikolojik sağlamlık arasındaki ilişkinin sürekli kaygı tarafından anlamlı düzeyde yordandığı görülmektedir. Bunun yanında bazı sosyodemografik özelliklere göre de pilotların iş güvencesizlikleri, sürekli kaygı ve psikolojik sağlamlıkları istatistiksel olarak anlamlı fark göstermiştir. Ancak araştırmanın sosyodemografik verileri araştırmaya katılan katılımcıların tümünün erkek olması sebebiyle cinsiyet değişkeni açısından incelenememiştir. Elde edilen tüm bulgular literatür ışığında tartışılmıştır.

Objective: This study aimed to examine the role of trait anxiety and the relationship between job insecurity perception and the resilience among pilots. Method: The research population consists of pilots that are associated with civil aviation. The sample of the research was formed 111 male pilots, 73 pilots in command and 38 first officers, who volunteered to participate using online survey system. All participants were applied Sociodemographic Characteristics and Data Form, Job Insecurity Scale, Trait Anxiety Scale and The Resilience. Results: Measuring job insecurity, trait anxiety and the resilience of participants; variables has a statistically significant relationship. When the findings of the research were examined, there is a negative significant correlation between trait anxiety and the resilience. In addition, It is observed trait anxiety variable has a significant predictor role on the resilience. A positive significant relationship between perceived weakness related to job as a subscale of job insecurity and trait anxiety was observed. In addition, perceived weakness related to job scores showed a negative significant correlation with the resilience. Conclusion: In this study, the mediating role of trait anxiety and the relationship between the perception of job insecurity and the resilience was investigated. According to findings from the research, the significant relationship between perceived weakness related to job as a subscale of job insecurity perception and the resilience in pilots is predicted by trait anxiety as a mediator. Additionally, when focused on some sociodemographic characteristics of pilots, job insecurity, trait anxiety and the resilience showed a statistical significant difference. However, the sociodemographic data of the study could not be analyzed in terms of gender variable because all of the participants were male. All results have been discussed with regard to past research.