Tanıdık bir imge o; bize hem uzak hem de yakın. O imge taşradır. En azından 1990 sonrası Türk sinemasından söz ettiğimizde epey tanıdık ve baskın bir estetik imge olarak yükselen taşra olgusu zihin filmografimizi kuşatıyor. `90 öncesi Türk sinemasında, merkezden uzak olduğu için dışarda ve dışarda olduğu için `öteki? olan taşranın `90 sonrası Türk sinemasında bizatihi merkez olduğunu, üstelik eskinin `merkez? algısını yıkarak ama taşralılığından ödün vermeyen bir `üs? olduğunu görebiliyoruz. Yenilik yalnızca mekân olarak taşra da değil üstelik. Majörün karşısında her açıdan bir minör oluş olarak taşra duruyor karşımızda? Türk sinemasının yeni dönemdeki estetik poetikasının veçhesini sunuyor bize; içeriğinde güçlü vurguların, derin analizlerin olduğu bir veçhe bu? Farklı üniversitelerden alanlarında uzman değerli akademisyenleri buluşturan bu ortak çalışmanın; sinemayı merak eden, sinemaya gönül veren tüm okurlara yararlı olacağını umut ediyoruz.