Osmanlı döneminin meşhur mutasavvıflarından olan İsmail Hakkı Bursevî (ö. 1137/1725) pek çok sahada eser telif etmiş velûd bir müelliftir. Daha çok Rûhu' l-Beyân adlı tefsiri ile meşhur olmuştur. Ancak onun eserlerinin odağını -büyük oranda- tasavvuf oluşturmaktadır. Kitâbü'n-Netîce, Bur­sevî'nin tasavvufa dair olgunluk dönemi eserlerindendir. Vâridât türü bir eser olan Kitâbü'n-Netîce, Bursevî'nin hicrî Safer-Şev­vâl 1136 tarihleri arasındaki dört yüz kadar vâridâtı ve bunların yine müellif tarafından yapılan şerhlerinden oluşmaktadır. Zamanına göre sade ve akıcı bir Türkçe ile kaleme alınmıştır. Bursevî'nin, vefatından yaklaşık bir yıl önce, yetmiş dört yaşında kaleme aldığı bu eser; ele aldığı konularda müellifin ulaştığı en son neticeleri, marifet ve kanaatleri ihtiva etmektedir. Eser, tasavvufta kemal noktasına ve nihayet mertebesine ulaşmış kimselerin seviyesine göre yazılmıştır. Müellif, eserinin gönül ehli için yazıldığını, henüz yolun başında olanların inkârcılar gibi hemen redde kalkışmamalarını, anlayamadıkları mevzularda inatçılık yolunu tutmayıp kendisi hakkında mülayim ve hak söz söylemelerini istemektedir. Osmanlı tasavvufu ve düşüncesi açısından önemli bir kaynak olan Kitâbü'n-Netîce, Doç. Dr. Ali Namlı tarafından, Bursa İnebey Yazma Eser Kütüphanesi'nde bulunan müellif hattı nüsha (Genel, Nr. 64) esas alınarak yayımlanmıştır.