Amaç: Bu araştırmanın amacı, yetişkin bireylerdeki bağlanma stilleri, aleksitimi, mizah tarzları arasındaki ilişkiyi incelemek ve bağlanma stilleri ile aleksitiminin birlikte mizah tarzları üzerindeki yordayıcı etkisini araştırmaktır. Bunların yanı sıra değişkenler, yaş, cinsiyet, evlilik süresi, eğitim, gelir durumu gibi sosyodemografik özellikler açısından da incelenmiştir. Yöntem: Araştırmaya 254’ü kadın, 184’ü erkek olmak üzere toplamda 438 evli birey katılmıştır. Örneklemin yaş ortalaması 40.01±10.09 ve evlilik süre ortalaması 12.55±10.60 yıldır ve büyük çoğunluğunu üniversite mezunu (%58), çalışan (%68) bireyler oluşturmaktadır Tüm katılımcılara www.docs.google.com üzerinden Sosyodemografik Bilgi Formu, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri-II (YİYE–II), Toronto Aleksitimi Ölçeği (TAÖ-20), Mizah Tarzları Ölçeği (MTÖ) uygulanmıştır. Bulgular: Yapılan analizler sonucunda kaygılı bağlanma stilinin kendini yıkıcı ve saldırgan mizah tarzları ile pozitif yönde anlamlı ilişkisinin olduğu saptanmıştır. Kaçınmacı bağlanma stilinin ise katılımcı ve kendini geliştirici mizah tarzları ile negatif, kendini yıkıcı mizah tarzı ile pozitif yönde anlamlı ilişkisinin olduğu gözlenmiştir. Bununla birlikte, aleksitimi uyumlu mizah tarzları ile negatif, uyumsuz mizah tarzları ile pozitif yönde ilişkili bulunmuştur. Bulgularımıza göre aleksitimi ile kaygılı bağlanma stili kendini yıkıcı mizah tarzını ve aleksitimi ile kaçınmacı bağlanma stili ise katılımcı mizah tarzını yordamaktadır. Sonuç: Çalışmamızda, güvensiz bağlanma stillerinin olumsuz mizah ile ilişkili olduğu gibi aleksitiminin olumsuz mizahı yordayan rolüne dair bulgular elde edilmiştir. Araştırma sonuçları ilgili literatür ışığında tartışılmıştır.

Objective: The purpose of this research was to examine the relationship between attachment styles, alexithymia, and humor styles in adults and to investigate the predictive effect of attachments styles and alexithymia together on humor styles. In addition, all variables were also examined in terms of sociodemographic features, such as age, gender, education, income levels, and duration of marriages. Method: A total of 438 married individuals participated the study, of whom 254 were females and 184 were males with an average of age of 40.01±10.09 years and of duration marriage of 12.55±10.60 years. The majority of the sample were university graduates (58%) and working (68%). All participants completed a Sociodemographic Information Form, the Experiences in Close Relationship Scale-Revised (ECR-R), the Toronto Alexithymia Scale (TAS-20), and the Humor Styles Questionnaire (HSQ). Results: The results of the study showed significant and positive correlations between anxious attachment style and self-destructive and offensive humor styles. It was also observed that avoidant attachment style was negatively correlated with attending and self-developing humor style, whereas, positively correlated with self-destructive humor style. However, alexithymia was found to be negatively correlated with compatible humor styles and positively correlated with non-compatible humor styles. According to our findings, alexithymia as well as anxious attachment style predicted self-destructive humor style and alexithymia as well as avoidant attachment style predicted attending humor style. Conclusion: In our research, insecure attachment styles were found to be related to negative humor and besides, alexithymia was shown to have a significant role in predicting negative humor. The results of the study were discussed in the light of the relevant literature.