Özet: Geleneksel eğitim anlayışının genç bireyleri gelişen toplumun ve çağın şartlarına uygun hazırlamadığı inancı ülkemizde de kabul edilmeye başlamıştır. Burada geleneksellikle ifade edilen çocukları, öğrendikleri verileri tekrar eden, edilgin bir konuma düşüren sistemlerdir. Yerel algıdan evrensel algıya geçişin yaşandığı iletişim çağında ise bireylerin yaratıcı, yenilikçi ve ileri görüşlü olmaları gereksinim halini almıştır. Buradan hareketle geliştirilen çağdaş eğitim programlarında çocukların etkin ve yaratıcı düşünme becerileri üzerinde durulmaktadır. Eğitim alanında yaşanan bu gelişmeler, çocuğun toplumdaki konumunu değiştirmiş, genç bir birey olarak ortaya koyduğu her ürünün dikkate alınmasını sağlamıştır. Sanat eğitimi ise çocuğa görsel ve plastik sorunsallar üzerinden hem deneyim kazandırdığı hem de somut bir ürün sağladığı için çağdaş eğitim anlayışında önemli yer tutmaktadır. Özellikle okul dönemi öncesi çocuklarının motor, sosyal ve bişilsel becerilerinin gelişmesini sağlayan sanat eğitimi bilincinin yaygınlaşması çocuğun algılanmasına yönelik uygulanan yöntemlerin çeşitliliğini sağlamıştır. Çocukların sanatsal üretimlerinin arka planında yer alan anlamın algılanması için başvurulan bu yöntemlerden biri göstergebilimdir. Kendi dizgesindeki göstergelerle kurulan sanat yapıtının bir bildiri niteliği taşıdığı gerçeği, çocuk üretimlerinin barındırdığı iletişim sorununu çözümlemenin yalnız psikolojik açıdan yapılmasının yeterli olmadığı, göstergebilimsel açıdan da araştırılması gerektiği yaklaşımını beraberinde getirmiştir. Burdan yola çıkarak tez kapsamında 4, 5 ve 6 yaş çocuklarının sanat üretimlerine gösterebilimsel bir açıdan yaklaşılmış, çocukların anlamlandırma süreçlerinde beliren ortak yönelimler belirtilmiştir.

Abstract: The blief that the traditional education system not raising the young generation up to date has begun to be accepted in our nation as well. Tradition here means the systems that put children in a passive state whom only repeat and replicate. In the communication era, where local perception transforms into global sense, it has become necessary for the individuals to be creative, innovative and foreseeing. The modern education systems that are developed from this point of view focus more on efficient and creative skills of the individual. Art education takes an important place in this improved education approach as the process results into an observable solid product and the visual and plastic problematics that art provides help the child gain experience. Specially improving pre-school children's motor, social and cognitive skills, art education being commonly noticed has enriched the methods to a better understanding of the young individual. One of the methods applied to comprehend the actual meaning beneath the art work is semiology. The art work represented by the signs from art's identification system being considered as a mean of communication tells us the kids' artworks shouldn't only be analyzed psychologically but semiologycially as well. By this means, thesis covers the semiological analyze of artworks created by children aging from 4-6 and the mutual intentions that come out on the basis of ages and sexes throughout the signification process.