Orhan Kemal'in baş yapıtlarından biri olan 72. Koğuş, insan haysiyetinin düşebileceği en dipsiz kuyunun hikayesidir. 1940'lar, 2. Dünya Savaşı'nın etkisinde kalan Türkiye'nin kıtlık yılları{u2026} Cezaevinin 72 nolu koğuşunda çeşitli suçlardan yatan Adem babalar. Onların sefaleti, acıları, insanlığa özlemi, hayata dair düşleri, çelişkileri, aşkları ve kavgaları ile bu derin çukura yuvarlanmış, en yakınını üç kuruşa vurabilecek kadar alçalmış insanların dünyası{u2026} Bir koğuşun karanlığındaki direniş ve yaşam mücadelesidir{u2026} 72. Koğuş, kalın duvarlar arasına kapatılmış insanların duvarların dışındaki akıp giden hayatla çelişkileri ve çatışmalarını yansıtır. Bir insan hikayesi olan filmde, insanlığın kaybettiği değerler bir tokat etkisiyle izleyiciye hatırlatılıyor.