Bu yüksek lisans tezi çağdaş Cihat Burak’ın resimlerindeki kadın ve hayvan imgelerinin ortaklığı ve bu ortaklığın plastisitesi üzerinde durmuştur. Kadın, ataerkil toplumlarda hane içinde nasıl evcilleştirilmişse; hayvanın da aynı evcilleştirme süreci içinde oluşuna mizah ve hiciv ile yaklaşan Cihat Burak, bu ortaklığı görsel bir üsluba dönüştürmüştür. İlk olarak sanatçının resmettiği hayvanların dünya tarihindeki bir çok kültürde nasıl anlamlar ifade ettiği, sanat tarihine nasıl yansımış olduğu ve Cihat Burak’dan önce ve sonra en çok hangi dönemlerde ve hangi sanatçılar tarafından kullanılmış olduğu incelenmiştir. Cihat Burak’ın resimleri arasında sıkça odalık türünde resimlerin bulunması ve bunu kadın hayvan ilişkisi üzerinden anlatmış olması, sanatçının kadın ve hayvan resimlerini oryantalizm ile ilişkilendirdiği sonucunu doğurmuştur. Bu yüzden kadının nesne olması ve erkeğin özne olması durumunun Cihat Burak’ın kendine has ironik anlatım biçimi ile nasıl aşıldığı tartışılmış, sanat tarihinde oryantalist örneklerle odalık kavramı incelenmiş ve Cihat Burak resimlerindeki odalık geleneğine karamizah ile yapılan göndermeler örneklerle gösterilmiştir.

This postgraduate thesis lays stress on the association of tamability of woman and gaining a place in society with her biological fertility and dependence to her place of woman as a domesticated individual and tamability of animal obliquely, analysing themes of woman and animal in painting of contemporary turkish performer, Cihat Burak. It is observed that what senses animals which are used by performer make in different cultures in the history of world, how reflect they on the history of art and in which period they are used before Cihat Burak or after him and which performers they are used by. İt is put emphasis on that how the circumstance of being subject of woman who is associated with orientalism and being object of man and that he generally make use of painting of animal and woman are overcame by Cihat Burak with an ironic turn of phrase which is special to him, concept of odalisque is examined with orientalist examples in the history of art and references which are made to tradition of odalisque with black humour are demonstrated.