Amaç: Bu araştırmanın amacı, ruh sağlığı çalışanlarının ikincil travmatik stres seviyelerinin belirlenmesi, çocukluk çağı travma düzeyleri ve erken dönem uyum bozucu şemalar ile ilişkisinin incelenmesidir. Yöntem: Bu amaç doğrultusunda araştırmanın örneklemini psikolog, psikiyatrist ve psikiyatri hemşiresi olmak üzere 144’ü kadın, 108’i erkek 252 ruh sağlığı çalışanı oluşturmaktadır. Araştırmaya katılmayı kabul eden katılımcılardan veri toplamak amacıyla Sosyodemografik ve Diğer Bilgi Formu, İkincil Travmatik Stres Ölçeği, Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği ve Young Şema Ölçeği Kısa Form-3 uygulanmıştır. Bulgular: Yapılan analizler sonucunda, örneklemimizde ikincil travmatik stres seviyesi ile çocukluk çağı travma düzeyleri arasında negatif, erken dönem uyum bozucu şema puanları arasında ise pozitif yönde anlamlı ilişkiler gözlenmiştir. Yaş, çalışma saati, mesleki deneyim yılı, hasta sayısı, travma hastası sayısı arttıkça ikincil travmatik stres düzeylerinin de arttığı gözlenmiştir. Süpervizyon desteği alan, mesleğini isteyerek seçen ve nöbet tutmayan katılımcıların ikincil travmatik stres düzeylerinin anlamlı düzeyde düşük olduğu saptanmıştır. Örneklem içerisinde yer alan ruh sağlığı çalışanlarından psikologların diğer meslek gruplarına oranla daha düşük ikincil travmatik stres düzeyine sahip olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Araştırmamızın sonucunda ruh sağlığı çalışanlarının ikincil travmatik stres gelişimiyle ilişkili olabilecek değişkenler incelenmiş ve anlamlı bulgular elde edilmiştir. Elde edilen sonuçlar ilgili literatür ışığında tartışılmıştır.

Objective: The aim of this study was to determine the level of secondary traumatic stress in mental health workers and to examine the relationships between their childhood trauma levels and maladaptive schemas. Method: The sample consisted of 252 mental health workers, 144 females and 108 males, including psychologists, psychiatrists and psychiatric nurses. A Sociodemographic and Other Information Form, the Secondary Traumatic Stress Scale (STSS), the Childhood Trauma Questionnaire (CTQ) and Young Schema Questionnaire Short Form-3 (YSQ SF-3) were applied to all volunteering participants. Results: According to our result, there was a statistically significant negative correlation between the scores of the STSS and the CTQ. A significant positive correlation was observed between STSS and YSQ SF-3 scores. Our results showed that as the sample’s age, years of professional experience, working hours and the number of trauma patients increased, the level of secondary traumatic stress increased, as well. The secondary traumatic stress level of those participants, who received supervision support as well as those, who chose their profession willingly were found to be significantly lower. Also, among all mental health professionals psychologists had relatively lower levels of secondary traumatic stress. Conclusion: As a result of our research, the variables that may be related to developing higher levels of secondary traumatic stress among mental health workers were investigated. The significant findings obtained were discussed in the light of the literature.