Azmî Pîr Mehmed'in 974/1566 tarihinde yazdığı Enîsü'l-Ârifîn, müellifin en tanınmış eseridir. Hüseyin Vâiz-i Kâşifî'nin Hüseyin Baykara'nın oğlu Ebu'l-Muhsin Mirza'ya atfen 900/1495 yılında kaleme aldığı Ahlâk-ı Muhsinî isimli eseri birçok dile tercüme edilmiş ve rağbet görmüştür. Türk edebiyatında yazıldığı dönemden itibaren her asırda çevirisi yapılan bu eseri 16. yüzyılda Azmî Pîr Mehmed, Enîsü'l-Ârifîn adıyla tercüme etmiştir. Amelî hikmet ve pratik ahlâk bilgilerini içeren ayrıca bir siyâsetnâme özelliği taşıyan bu eserde felsefî ve anlaşılması zor olan meseleler bulunmamaktadır. Müellif, Ahlâk-ı Muhsinî'yi birebir tercüme etmemiş, kendi şiirlerinin yanında başka şâirlerin şiirlerinden, hikmetli sözlerden, Arap atasözlerinden ve Acem kültürünün zenginliklerinden ilaveler yaparak eserini âdetâ telifî bir kitap haline getirmiştir. Okuyucuyu erdemli olmaya teşvik eden ve ahlâk eğitimi açısından önem taşıyan bu eser, Osmanlı toplumunda ahlâkî değerlere hangi açıdan ve nasıl bakıldığını gösterdiği için mühimdir. Eser, geniş bir incelemeyle birlikte Dr. Fatih Koyuncu tarafından yayına hazırlanmıştır.